Pułapki na pyłek – Pozyskiwanie pyłku z kolonii pszczół miodnych
Production Research Report No. 163
B. F. Detroy i E. R. Harp, inżynier rolnictwa i technik badań rolniczych, Bee Management and Entomology Research, Agricultural Research Service, Madison, Wis. 53706
Podziękowania
Autorzy dziękują specjalistom Ronaldowi Meyerowi i Andrew Hopfenspergerowi Jr. z Department of Agricultural Engineering, College of Agricultural and Life Science, The University of Wisconsin, Madison, za zilustrowanie pułapki na pyłek.
Streszczenie
Pozyskiwanie pyłku zależy od użycia sita lub perforowanej metalowej kratki o oczkach około 5 na cal, przez które pszczoły zbierające pyłek są zmuszone do wejścia do ula. Kratka ta jest używana z pojemnikiem do zbierania peletów, który jest pokryty siatką o oczkach 7 lub 8, aby zapobiec wchodzeniu pszczół. Ta podstawowa zasada jest wspólna dla wszystkich pułapek na pyłek.
Podwójna kratka z warstwami oddzielonymi o 3/16 do 1/4 cala i przesuniętymi otworami jest wydajna. Rozmiar, kształt i rozmieszczenie części; umiejscowienie pułapki na kolonii; metoda instalacji; i inne czynniki mogą być zmieniane, aby odpowiadały indywidualnym preferencjom i panującym warunkom.
Pyłek powinien być pozyskiwany tylko ze zdrowych, wolnych od chorób kolonii w szczelnych ulach. Pozyskiwanie powinno odbywać się tylko podczas przepływu pyłku wynoszącego co najmniej jedną czwartą funta dziennie, a pułapki lub kratki powinny być usuwane w innych okresach. Pyłek powinien być często usuwany z pułapki (codziennie podczas silnego przepływu pyłku) i odpowiednio pielęgnowany. Podczas głównych przepływów nektaru pozyskiwanie pyłku jest nieopłacalne, a kratka spowalnia aktywny lot, co zmniejsza produkcję miodu.
Wprowadzenie
Pułapki do zbierania peletów pyłku z nóg pszczół miodnych zostały zaprojektowane w celu pozyskiwania rezerw pyłku. Pułapki te różnią się znacznie rozmiarem, wyglądem i metodą instalacji na ulu. Każda z nich ma jakąś cechę, która sprawia, że jest szczególnie przystosowana do określonego celu. Wszystkie pułapki mają jednak dwa podstawowe elementy: (1) kratkę, przez którą pszczoły przenoszące pyłek muszą się czołgać, aby oddzielić pelety pyłku od nóg pszczół, oraz (2) pojemnik do przechowywania tych peletów.
Przychodzący pyłek może być pobierany do badań nad aktywnością żerowania pszczół oraz do identyfikacji i klasyfikacji źródeł pyłku w danym miejscu. Przechowywany pyłek jest podstawowym składnikiem suplementu pyłkowego do karmienia pszczół. Stymuluje on wychów czerwiu wczesną wiosną, gdy pyłek przechowywany w plastrach jest niedostępny lub podaż niewystarczająca.
Pułapki na pyłek, zwane „strażnikami pyłku”, zostały po raz pierwszy użyte przez Farrara (3) w celu zapobiegania wnoszeniu pyłku do ula przez pszczoły. Todd i Bishop (18) ulepszyli te strażniki, zmieniając kratkę z perforowanego metalu na siatkę drucianą o oczkach 5. Użyli oni powstałej pułapki do pomiaru dochodu pyłku do uli i sezonowego rozmieszczenia pyłku w czterech lokalizacjach w Kalifornii. Schaefer i Farrar (14) opisali pułapkę umieszczoną u podstawy ula na podniesionej dennicy, aby można było używać normalnego wejścia do ula. Pułapka ta została nieznacznie zmodyfikowana przez Langwella (8) i Killiona (7), ale kratki zostały zatkane martwymi pszczołami i trutniami, co utrudniało czyszczenie i ograniczało wentylację w ulu.
Do badań identyfikacyjnych pyłku Nye (11) skonstruował pułapkę, która pasowała pod ul i miała otwór z boku do wyjmowania tacy na pyłek. Pochyloną kratkę można było również wyjąć z boku w celu czyszczenia. Smith (15) oraz Smith i Adie (16) opisują pułapkę Ontario Agricultural College (OAC), która pasuje do dennicy, która została odwrócona przodem do tyłu. Kratka jest duża i ustawiona poziomo, a taca do zbierania pyłku jest wyjmowana z tyłu ula. Nowe wejście do ula znajduje się w tym samym miejscu, co wejście do dennicy i jest łatwo używane przez pszczoły. Jaycox (5) ulepszył ten projekt. Durante (1) wyprodukował pułapkę podobną do pułapki OAC. Poważnym zastrzeżeniem do tego typu pułapki jest ilość zanieczyszczeń nagromadzonych w zebranym pyłku.
Stewart i Shimanuki (17) użyli pułapki, która została włożona do przedniego wejścia w celu uzyskania małych próbek pyłku w krótkim czasie. Erickson, Whitefoot i Kissinger (2) opisują małą pułapkę, która została zainstalowana w otworze wiertniczym, aby szybko uzyskać małe próbki pszczół i pyłku w żądanych odstępach czasu.
Pułapka na pyłek z ośmioma tacami i urządzeniem elektrycznym do okresowej zmiany tac jest opisana przez Rashada (12). Root (13) opatentował urządzenie, które może być używane jako pułapka na pyłek lub urządzenie ograniczające wejście lub oba, za pomocą ręcznego selektora na zewnątrz ula.
Lavie i Fresnaye (9), Makar (10) i Harp (4) zaprojektowali pułapki na pyłek, które zostały zainstalowane z przodu ula nad komorami lęgowymi. Zmniejszyło to ilość śmieci w zebranym pyłku, ale utrudniło manipulacje z kolonią. Wyjmowanie tacy na pyłek z przodu pułapki powodowało również pewną tymczasową dezorientację i podrażnienie pszczół. Kauffeld (6) zaprojektował pułapkę, która była montowana z przodu ula między dwiema komorami lęgowymi i zawierała kratkę na śmieci i tacę oprócz tych używanych do zbierania pyłku. Tace na śmieci i pyłek były wyjmowane z boku pułapki, aby zapobiec zakłóceniom pszczół, a manipulacje z kolonią mogły być przeprowadzane bez wyjmowania pułapki.
Podstawowe zasady projektowania
![]()
Rysunek 1: Pułapka na pyłek z blachy stalowej ocynkowanej
Pułapki na pyłek różnią się znacznie konstrukcją i pozycjonowaniem na ulu. Wszystkie wykorzystują jedną podstawową zasadę – kratkę do usuwania peletów pyłku z pszczół i pudełko lub tacę do ich zbierania. Pszczoły zbierające pyłek są zmuszane do wejścia do ula przez otwór przesłonięty siatką drucianą o oczkach 5 lub materiałem perforowanym o średnicy 3/16 cala. Przechodząc przez tę kratkę, większość peletów pyłku jest usuwana z tylnych nóg wracających pszczół i wpada do tacy pokrytej siatką (7- lub 8-oczkową), która pozwala na przejście peletów pyłku, ale nie pszczół. Rozmiar otworu w kratce jest kluczowym czynnikiem. Liczba otworów w kratce nie może ograniczać normalnej aktywności lotu przy wejściu.
Wilgoć w zebranym pyłku może być poważnym problemem podczas niepogody i w obszarach o wysokiej wilgotności. Pułapka powinna być odporna na warunki atmosferyczne i starannie zainstalowana, aby nie dopuścić do wilgoci. Wykonanie tacy lub części zbierającej pułapki z drewna wyeliminuje kondensację, a użycie siatki miedzianej na dnie pojemnika do zbierania pyłku pomoże zapobiec pleśni w zebranym pyłku.
Konstrukcja i umiejscowienie pułapki na pyłek na ulu mogą być zmieniane w celu zaspokojenia indywidualnych potrzeb i panujących warunków klimatycznych. Łatwość instalacji, łatwość manipulacji z kolonią, minimalne zakłócenia kolonii, ochrona przed wilgocią, czystość zebranego pyłku i rozmiar tacy zbierającej powinny być starannie rozważone przy projektowaniu.
RYSUNEK 2: Specjalny korpus ula używany z pułapką na pyłek z blachy stalowej ocynkowanej.
Podwójna kratka ekranowa jest znacznie bardziej wydajna niż pojedynczy ekran. Gdy używana jest podwójna siatka, należy oddzielić warstwy o 3/16 do 1/4 cala i przesunąć otwory. Siatka druciana jest ogólnie używana do materiału kratki, ponieważ jest bardziej ekonomiczna i łatwiej dostępna niż materiał perforowany. Aby skutecznie używać pułapki na pyłek, pszczoły muszą być zmuszone do wejścia do ula przez kratkę. Niezbędny jest solidny, szczelny sprzęt ulowy, ponieważ wszelkie drugorzędne otwory będą chętnie poszukiwane przez pszczoły, aby uniknąć przechodzenia przez kratkę pułapki na pyłek.
Opisano dwa projekty pułapek na pyłek. Oba projekty wykorzystują tę samą zasadę usuwania pyłku z pszczół, ale różnią się znacznie we wszystkich innych cechach i metodzie montażu na ulu. W cytowanej literaturze opisano wiele innych typów i konstrukcji pułapek.
Pułapka na pyłek z blachy stalowej ocynkowanej
Pułapka pokazana na
rysunku 1 jest wykonana z blachy stalowej ocynkowanej. Szczegóły montażu podano na rysunku liniowym, a wymiary szerokości można zmienić, aby pasowały do ula. Podwójna kratka ekranowa jest zainstalowana tak, aby można ją było wyjąć z pułapki. Gdy kratka jest produkowana, końce i góra pozostają otwarte, aby łatwo usunąć martwe pszczoły. Taca na pyłek jest drewniana z dnem z siatki. Górna część tacy pochyla się lekko w dół od przodu do tyłu, aby zapewnić szczelne dopasowanie osłony z siatki drucianej do kratki.
![]()
RYSUNEK 3: Pułapka na pyłek z blachy stalowej ocynkowanej zainstalowana na kolonii.
Do tej pułapki potrzebny jest specjalny korpus ula. Tam, gdzie pułapka będzie przymocowana, poprzecznie z przodu korpusu ula, 1 cal od góry, wycina się nacięcie piłą. Otwór wejściowy o szerokości 1/2 cala i długości 14 cali jest wyśrodkowany w korpusie i znajduje się bezpośrednio pod nacięciem piłą (
rysunek 2). Górna część pułapki jest wkładana do nacięcia piłą podczas instalacji na specjalnej ramie, aby zapewnić odporne na warunki atmosferyczne połączenie i wyrównać szczeliny wejściowe pułapki i korpusu ula. Dwie śruby są używane po bokach korpusu, aby utrzymać pułapkę w pozycji. Pułapka zainstalowana na kolonii pojawia się na
rysunku 3. Do instalacji korpus z pułapką jest zastępowany jednym z korpusów komory lęgowej na kolonii. Z kolonią z zainstalowaną pułapką można następnie pracować normalnie, bez zakłócania kolonii, z wyjątkiem zmiany położenia wejścia podczas obracania korpusów.
Po zainstalowaniu pułapki na kolonii kratkę ekranową należy usunąć na co najmniej 2 dni, aby umożliwić pszczołom przyzwyczajenie się do wchodzenia do ula przez pułapkę. Po tym okresie orientacji kratkę można wkładać i wyjmować w razie potrzeby. Pułapkę bez kratki można pozostawić na ulu przez cały sezon bez negatywnego wpływu. Kratkę należy instalować tylko podczas pozyskiwania pyłku. Dodatkowe wejścia mogą być pożądane podczas silnych przepływów miodu.
![]()
Rysunek 4: Pułapka na pyłek z otworem wiertniczym
Pułapka na pyłek z otworem wiertniczym
Pułapka pokazana na
rysunku 4, wykonana z drewna, ma prostą konstrukcję. Pułapka jest przeznaczona do uli z wejściami w otworach wiertniczych o średnicy 1-1/8 cala. Pyłek jest zbierany w korpusie pułapki, co sprawia, że oddzielna taca jest zbędna. Rozmiar pułapki powinien pomieścić co najmniej jednodniowy zbiór, gdy przepływ pyłku jest szczytowy. Ta ilość będzie się różnić w zależności od lokalizacji i można ją określić na podstawie doświadczenia. Wymiary podane na rysunku liniowym zapewniają wystarczającą objętość w większości przypadków.
Pułapka z usuniętym przodem i pokrywą jest pokazana na
rysunku 5. Pszczoły wchodzą do ula z pułapki przez kawałek rury o średnicy 1-1/8 cala, która służy również jako mocowanie pułapki na korpusie ula. Montaż odbywa się poprzez włożenie rury do otworu wejściowego. Kratkę ekranową można wyjąć w celu czyszczenia lub umożliwienia pszczołom nieograniczonego lotu. Zapewnienie okresu orientacji nie jest konieczne w przypadku tej pułapki z otworem wiertniczym.
Przed okresem zbierania pyłku otwory wejściowe wiertnicze są otwierane, aby pszczoły przyzwyczaiły się do ich używania. Po zainstalowaniu pułapek wszystkie wejścia z wyjątkiem tych z pułapkami są obracane do tyłu kolonii lub zamykane korkami lub zakrętkami. Obejmuje to wejście dolne, a także wszelkie otwory wiertnicze bez pułapek. Pułapki są instalowane tylko podczas przepływu pyłku wynoszącego 1/4 funta dziennie lub więcej i są usuwane, gdy przepływ pyłku maleje lub gdy trwa przepływ nektaru wynoszący 5 funtów dziennie lub więcej.
![]()
RYSUNEK 5: Pułapka z otworem wiertniczym z usuniętym przodem i pokrywą, aby pokazać kratkę i ekrany.
Pułapka ta jest usuwana z kolonii w celu opróżnienia zebranego pyłku. Pyłek jest opróżniany z pułapki przez usunięcie dolnej siatki. Na kolonii można użyć więcej niż jednej pułapki; jednak pułapki na pyłek należy usunąć w celu manipulacji z kolonią, a następnie wymienić. Ul z jedną zainstalowaną pułapką pokazano na
rysunku 6.
Świeżo zebrany pyłek jest łatwo psujący się i musi otrzymać szczególną uwagę, aby zapobiec stratom. Można go suszyć, zamrażać lub mieszać z innym materiałem i przechowywać.
Po wysuszeniu pyłek należy rozsypać na płaskiej, porowatej powierzchni na głębokość około pół cala w zamkniętym, wentylowanym pomieszczeniu i pozostawić do wyschnięcia na powietrzu. Szklarnia jest idealnym miejscem do suszenia pyłku na powietrzu. Szybsze suszenie można osiągnąć w piekarnikach, w których utrzymywana jest niska temperatura, maksymalnie 100 stopni Fahrenheita, i zapewniony jest odpowietrznik dla powietrza nasyconego wilgocią. Suszyć pyłek do momentu, aż pelety nie będą przylegać do siebie po ściśnięciu. Suszony pyłek można umieścić w szczelnych szklanych lub metalowych pojemnikach i przechowywać w chłodnym, suchym miejscu.
![]()
Rysunek 6: Pułapka z otworem wiertniczym zainstalowana na kolonii.
Świeży pyłek można umieścić w papierowych torbach i przechowywać w głębokim zamrażalniku w temperaturach poniżej zera. Pyłek można przechowywać zamrożony do momentu, gdy będzie można go wysuszyć lub użyć, jeśli dostępna jest przestrzeń w zamrażalniku.
Mieszanie świeżego pyłku z mąką sojową typu ekstruderowego jest możliwe w równych częściach objętościowych; przechowywać tę mieszaninę w szczelnych pojemnikach w chłodnym, suchym miejscu. Po zastosowaniu tej praktyki należy uważać, aby sproszkować pelety pyłku i mąkę sojową i dokładnie wymieszać mieszaninę, jak opisano przez Whitefoot i Detroy (19).
Mieszanie i karmienie suplementu pyłkowego
Formuła ciasta suplementu pyłkowego składa się z jednej części suchej masy (1 część pyłku i 3 części mąki sojowej przetworzonej przez ekstruder lub prasę śrubową) i dwóch części syropu cukrowego (2 części cukru i 1 część wody) wagowo. Nie używaj mączki sojowej, ponieważ jest zbyt gruba dla pszczół do jedzenia. Gdy drożdże (takie jak drożdże piwne) są używane zamiast mąki sojowej, użyj 6 lub 7 części cukru na 1 część wody.
- Dla suplementu pyłkowego z użyciem mąki sojowej:
- 1 funt pyłku
- 3 funty mąki sojowej
- 5-1/3 funta cukru
- 2-2/3 funta wody
- Wydajność: 12 funtów suplementu pyłkowego
Dla suplementu pyłkowego z użyciem drożdży:
- 1 funt pyłku
- 3 funty drożdży piwnych
- 7 funtów cukru
- 1 funt wody
- Wydajność: 12 funtów suplementu pyłkowego
Suchy pyłek mięknie łatwo w wodzie, ale nie w syropie cukrowym; dlatego pyłek należy dodać do wody przed rozpuszczeniem cukru. 60 funtów suplementu pyłkowego do karmienia 40 kolonii można wymieszać w średniej wielkości wannie, dodając 5 funtów pyłku do 14 funtów gorącej wody. Następnie wsyp 26 funtów cukru i mieszaj, aż się rozpuści. Na koniec dodaj 15 funtów mąki sojowej i dokładnie wymieszaj. Gdy używane są drożdże, zmniejsz ilość wody w tej mieszaninie o 9 funtów i zwiększ ilość cukru o 9 funtów.
Karmienie dla jednej kolonii (około 1-1/2 funta suplementu) umieszcza się wewnątrz złożonego arkusza papieru woskowanego. Papier woskowany zapobiega utracie wilgoci. Podczas karmienia suplementem pyłkowym pokrywa ula i pokrywa wewnętrzna są usuwane, pszczoły są dymione z góry ramek, a ciasto umieszcza się bezpośrednio nad środkiem klastra z papierem woskowanym pozostawionym na wierzchu. Pokrywa wewnętrzna jest umieszczana w pozycji odwróconej, aby zapewnić miejsce na ciasto. To karmienie powinno trwać od 10 do 14 dni. Dodaj nowe karmienie, zanim poprzednie ciasto zostanie całkowicie zużyte.
Gdy pyłek zebrany w pułapce jest niedostępny, mąkę sojową lub drożdże piwne można zmieszać z syropem i karmić w ten sam sposób, pod warunkiem, że pszczoły są w stanie zebrać trochę pyłku z pola.
Cytowana literatura
- Durante, G. 1960. Trappe a pollen a grille horizontale (pułapka na pyłek z poziomą kratką). Abeilles et Fleurs 81: 5-8, illus.
- Erickson, E. H., Whitefoot, L. O., and Kissinger, W. A. 1973. Honey bees: a method of delimiting the complete profile of foraging from colonies. Environ. Ent. 2 (4): 531-535, illus.
- Farrar, C. L. 1934. Bees must have pollen. Gleanings Bee Cult. 62 (5):276-278
- Harp, E. R. 1966. A simplified pollen trap for use on colonies of honey bees. U.S. Dept. Agr., Agr. Res. Serv. ARS 33-111, 4 pp., illus.
- Jaycox, E. R. 1973. Making and using a pollen trap. Dept. Hort., Univ. Ill. H-679, 4 pp., illus.
- Kauffeld, N. M. 1973. Pollen trap with trash collector. Amer. Bee J. 113 (11): 410-411, illus.
- Killion, C. E. 1945. Construction and use of the pollen trap. Amer. Bee J. 85 (2): 50-51, 55, illus.
- Langwell, H. 1942. Pollen traps. Austral. Beekeeper 44 (3): 50-51. illus.
- Lavie, P., and Fresnaye, J. 1964. Etude experimentale de la trappe a pollen en position supericure (Eksperymenty z wysoko umieszczoną pułapką na pyłek). L’Apiculteur 108: 52-65.
- Makar, S. 1964. New concept for pollen trapping. Univ. Wis. Expt. Sta. Bul. A-2083, 6 pp., illus.
- Nye, W. P. 1959. A modified pollen trap for honey bee hives. J. Econ. Ent 52 (5): 1024-1025, illus.
- Rashad, S. E. 1957. An electrical device for periodical recovery of pollen collected by the honey bee. J. Econ. Ent. 50 (5): 655-658, illus.
- Root, V. E. 1967. Combined pollen collector and entrance restriction for bee hives. (U.S. Patent No. 3,350,728.)
- Schaefer, C. W., and Farrar, C. L. 1946. The use of pollen traps and pollen supplements in developing honeybee colonies. U.S. Dept. Agr., Bur. Ent. Pl. Quar. E-531, 13 pp., illus. Rev.
- Smith, M. V. 1965. The 0.A.C. pollen trap. Apic. Dept. Ontario Agr. Col., 2 pp., illus.
- ____ and Adie, A. 1963. New design in pollen traps. Canad. Bee Jour. 74 (4): 4, 5, and 8, illus.
- Stewart, J. D., and Shimanuki, H. 1971. Rapid-sample pollen trap for honey bees. J. Econ. Ent. 63 (4): 1350, illus.
- Todd, F. E., and Bishop, R. K. 1940. Trapping honeybee-gathered pollen and factors affecting yields. J. Econ. Ent. 33 (6): 866-870.
- Whitefoot, L. 0., and Detroy, B. F. 1968. Pollen – milling and storing. Amer. Bee J. 108 (4): 138, 140, illus.
Wyszukaj Beesource
